Mini kampeervakantie op camping De Krakeling in Zeist (zaterdagochtend 09.15 uur t/m zondagavond 18.00 uur)
Het werd een last minute kampeeractie. We gingen op herhaling. We konden gewoon niet wachten tot de zomervakantie. Dit was de periode om te kamperen en we hadden al een aantal maanden gemist door het Coronavirus. We gingen terug naar camping De Krakeling op de Utrechtse heuvelrug. Onze zoon wilde graag vissen op de camping en mijn vrouw lekker wandelen en fietsen in het bos.
De weersvooruitzichten waren niet super maar we gingen er wel voor. Eén nachtje kamperen in Zeist. We hadden lang gezocht naar een camping in de buurt maar die waren allemaal volgeboekt. In eerste instantie zou het vrijdag nog gaan stormen en daarom hadden we besloten zaterdagochtend vroeg te vertrekken. We waren vanaf 09.00 uur zaterdagochtend welkom op de camping De Krakeling. Scheelde ook weer een nacht betalen!
Deze keer wilde we wel onze fietsen meenemen naar de camping. De omgeving en natuur was er namelijk prachtig. Vrijdagavond reden we naar de stalling om onze fietsen vast te monteren. Gelukkig hadden we onze Twinny Load fietsendrager niet weggedaan. Het was wel even klooien om die drie fietsen op de fietsendrager te krijgen. We moesten zelfs de sturen draaien om de fietsen mee te krijgen. Onze caravan zou eigenlijk pas zaterdagochtend klaar staan dus het was wel een gokje of onze caravan vrijdagavond al klaar zou staan. Dat was het geval.
Zaterdag
Zaterdagochtend vroeg reden we naar de stalling. Het was nog fris. We hadden dit keer nog ruimte over in de auto. We konden dit kampeeruitje goed gebruiken om de laatste voorbereidingen te treffen voor onze zomervakantie op de Veluwe. Het was extreem rustig op de weg. Midden Nederland had nog geen vakantie. We konden prima doorrijden.
Om 09.15 uur stonden we al bij de receptie maar moesten even wachten i.v.m. Corona. We kregen een plekje op Bosveld 1. Een onhandige plaats waar we moeilijk onze auto kwijt konden. Toch maar even rechts van de caravan gezet.
Het had een week geregend en de grond was wel vochtig. We moesten de mover gebruiken om de caravan op z’n plaats te krijgen. We hadden onze caravan gedraaid toen de mover er mee stopte. Lekker moment. Midden op het veld. Er kon niemand meer in of uit en we konden geen kant op. Eerst de accu checken. Deze was bijna helemaal vol. Toen andere batterijen in de afstandsbediening gedaan. De mover deed het niet. Mensen op het veld zaten allemaal te kijken hoe wij aan het klooien waren.
Het was nog vroeg dus zat men met een broodje naar ons te kijken. Kampeer tv live! Voordat we moesten uitzoeken hoe we de mover van de banden konden halen wilde ik eerst nog even het schakelknopje in de caravan aan en uit zetten. Je wist maar nooit en warempel deed de mover het weer. Wat de oorzaak was weten we nog steeds niet. Bij de eerst volgende onderhoudsbeurt zullen we het zeker melden. Het leuke en grappige is dat er al mede kampeerders wilde komen helpen.
Het was half bewolkt en 19 graden. Samen met mijn zoon pakte we snel een houten picknicktafel van de camping. Altijd handig. Tafelkleed erop. Klaar. Wel nog even twee lekkere ligstoelen uit de caravan gehaald.
Fietsen over de Utrechtse heuvelrug
Kampeerders zijn fietsers. Ik denk dat 70% van alle kampeerders fietsen mee nemen naar de camping. Op de camper, op de caravan, op het dak van de auto. De oudere generatie hebben veelal E-bikes en racen je tegenwoordig hard voorbij.
Vanaf de camping reden we zo over de prachtige Utrechtse heuvelrug. Last minute hadden we even op de kaart gekeken. We fietste richting vliegbasis Soesterberg en het Nationaal Militair museum. Er stond weinig wind maar het zag er wel steeds dreigend uit. Tussen de bomen was het fris, als de zon scheen was het aangenaam. Halverwege onze fietstocht begon het licht te spetteren. We besloten niet om te keren.
Toen we in de buurt van de vliegbasis kwamen zag mijn vrouw een bordje met restaurant ‘t Hoogt. We besloten eerst te gaan eten en dan verder te fietsen. Bij de ingang moest je je melden. Er werd gekeken of er nog plaats was. Gelukkig hadden ze nog een plekje voor drie personen op het buitenterras. Net toen we ons eten kregen begon het heel hard te regenen. We konden even schuilen onder de parasol maar daar eten was geen optie. Na wat aandringen hadden ze toch een plek binnen. Je laat je personeel toch geen servetten vouwen aan tafels waar gasten kunnen zitten. Bediening en eten was goed. Alleen op de brownie moesten we veel te lang wachten!
Toen het weer droog was reden we naar het Nationaal militair museum. We waren hier twee jaar geleden geweest. Buiten hadden ze een stormbaan, een aantal vliegtuigen en legervoertuigen en een speeltuin. Het was droog, de temperatuur was omhoog gegaan en de zon was weer terug. Onze zoon vloog over de stormbaan en wilde natuurlijk even in een legertruck zitten.
Eind van de middag waren we weer terug op de camping. Tot onze verbazing waren onze campingstoelen verdwenen. Onze rechter buren vertelde ons dat onze aardige overburen onze stoelen bij hun onder de tarp hadden gezet. Zo bleven ze droog. Dit zijn toch kleine dingen waar ik persoonlijk blij van wordt. Wat super aardig.
Kampeermomentje
Fietst mijn zoon over het kampeerveld met z’n mountainbike. Komt er een dame naar ons toe. ‘Mijn man heeft ook een mountainbike en ik zie dat je banden te zacht zijn. Ik heb wel een speciale fietspomp. Kan je banden even oppompen’. Dit zijn leuke / sociale dingen die gebeuren op de camping. Onze zoon helemaal blij.
Tarp (De ideale beschutting tegen de regen of de zon op de camping)
Ik had tot zaterdag nog nooit van een tarp gehoord. We zagen ze steeds meer op de camping maar hadden geen idee hoe ze die dingen noemde. Een tarp is een doek waarmee je een overkapping maakt die je beschermt tegen de zon, regen en /of wind. Onze overburen hadden er één. Super handig als je een paar dagen gaat kamperen en geen voortent of vaste luifel hebt. Ik denk dat wij er binnenkort ook één hebben. Je hebt ze in alle soorten, maten en prijscategorieën. We gaan nog even onderzoek doen naar de juiste tarp voor ons.
Verder zoeken naar de juiste tarp op de camping? Klik HIER voor het volledige aanbod tarps (schaduwdoeken)
Normaal gaan we op de eerste avond altijd patat halen maar nu weken we af van onze traditie. We aten gewoon spaghetti, althans mijn vrouw en ik. Onze zoon had geluk. Mijn vrouw had hem een pizza beloofd. Ons mini oventje werd van stal gehaald en in de caravan werd onze pasta opgewarmd. Als we gaan kamperen neem ik altijd minimaal één gasfles mee. Je weet nooit wat het weer doet en of je last minute nog zin hebt om te BBQ-en en het is sowieso handig om eten op te warmen of een eitje te bakken.
Op de camping hadden ze een klein vennetje die vol zat met vis. Tijdens ons Vaderdaguitje had onze zoon hier al een aantal vissen gevangen. Hij wilde een nieuwe poging wagen. Zelfs met oud brood haalde je ze hier uit het water. Het resultaat was één grote vis.
Het was nog licht. We gingen nog even wandelen. Onze zoon reed op zijn mountainbike. De Schaapskooi was leeg. Het was stil. Met een avondzonnetje liepen we door het bos.
Sommige kampeerder kan je wel xxxxxxx
99,9 % van de kampeerders is goed volk. Sociaal, gezellig en houden rekening met elkaar. Je leeft immers buiten.
Behalve onze buren. Je zal het altijd zien. Gezin, twee nette kinderen. Aardig dame met een ongelofelijke grote, betweterige L*L als partner. Praatjesmaker, Ik weet alles beter figuur, je kent het wel. Blijkt dan ook een leraar te zijn. E Voilà! Moralistische prietpraat prediker noem ik dat. ‘Ze noemen mij allemaal meester’. Deze flapdrol gaat om 22.00 uur ’s avonds nog een vuurtje stoken op drie meter van onze caravan. Hoe asociaal kun je zijn! We zijn onze caravan maar ingevlucht. Zachtjes praten, nee hoor. Dat noemt zich meester, grapjas. Hij zou het goede voorbeeld moeten geven. Enfin! Kamperen is soms incasseren.
Zondag
De volgende morgen was de stank verdwenen en lucht weer schoon en bleven we lang in bed liggen. Het zonnetje scheen. Het was heerlijk als je niet voor een bepaald tijdstip de camping af moest zijn. We konden de hele dag blijven staan. Het was nog wel fris. Kamperen is buiten leven dus trokken gewoon iets warms aan. Ontbijten doe je gewoon buiten. Handig zo picknick tafel.
Badminton op de camping (badmintonnen)
Tijdens ons vorig kampeeruitje waren we gaan badmintonnen. Voor mij was het toen een eeuw geleden. We hadden ergens goedkoop vier rackets gekocht. Na twee keer spelen was het de eerste al kapot. We hadden nog drie rackets over. We gingen weer een poging wagen. Mijn zoon wilde van zijn papa winnen en hij won. Hij was bloed fanatiek. Aan het einde van de wedstrijd waren een aantal snaren van het racket gebroken. Met wat tape werd hij opgeknapt tot hij het eindelijk begaf. Het werd tijd om betere badminton rackets te kopen.
Klik HIER voor het volledige aanbod badmintonrackets
We hoefde niet naar huis dus gingen we niet! Onze zoon wilde graag z’n bodyboard hebben en ging met een aantal andere kinderen spelen / zwemmen in de zwemvijver. Wij zaten relaxt met een boekje en ik zat later op de telefoon naar Max te kijken. Eind van de middag was het tijd om te gaan. Onze zoon moest nog een week naar school. We hadden niet veel meegenomen dus waren we zo klaar met inpakken. De caravan moet wel schoon terug naar de stalling. Binnen een uur waren we bij de stalling en hadden we er een gezellige weekendje op zitten. Eén nachtje maar even helemaal weg.
Zelf kamperen op de prachtige Utrechtse Heuvelrug of de Veluwe?
VIND HIERONDER HET GROOTSTE AANBOD ANWB CAMPINGS!
Klik HIER voor mijn andere kampeerblog over camping De Krakeling in Zeist tijdens Vaderdag 2020
